Filmpje van Keetie:
https://youtube.com/shorts/9cTikMZAeWY

Gedrag in huis / tuin:

In huis is Keetie heel gemakkelijk. Ze draait lekker mee in het dagelijks gebeuren. Is wel onzeker in aanleg. Neigt wat naar terugtrekken op de bank onder haar fleecekleedje. Meestal omdat ze een heerlijke luilak is, soms omdat ze duidelijk te gestresst is.
In de tuin geniet ze van snuffelen wanneer de eekhoorns zijn geweest, de zon, languit op haar donut liggen, of stijf tegen mij aan op de bank onder de overkapping.

Gedrag in een vreemde omgeving:

Afwachtend, ietwat onzeker. Op mij gericht.

Gedrag aan de lijn:

Loopt prima aan de lijn. Heeft duidelijk showtraining gehad. Bij voorkeur loopt ze aan de 8 meter lijn. En loopt dan het liefst met de neus aan de grond. Trekt niet of nauwelijks. Wordt heel graag uitgelaten. Ondanks haar korte pootjes is een iets langere wandeltocht, 3 of 4 km geen bezwaar.

Gedrag tijdens het loslopen:

Loslopen is een dingetje. Ze zit erg hoog in haar jachtinstinct. Zodra ze een spoor heeft werken haar oortjes niet meer en ben je haar gegarandeerd kwijt. Ze reageert dan helemaal nergens meer op.
Loslopen op een geasfalteerd pad hier in het park lukt wel redelijk. Al moet je haar goed in de gaten houden. Oftewel, ik laat haar niet loslopen.

Gedrag naar andere honden:

De benadering van andere honden gaat vrijwel altijd gepaard met veel geblaf en borstelen. Als het contact okay is, negeert ze de andere hond. Ze gaat nooit spelen. Ze kan flink uitvallen naar grote honden. Ik zeg altijd, met gevaar voor eigen leven. Dus leid ik haar altijd af door een handvol brokjes in het gras te gooien. Zo negeert ze de andere hond en hoeven we allebei niet in de stress te schieten.
Wanneer een vreemde hond in mijn huis komt doet ze het eigenlijk wel goed. Ze laat wel van zich horen, maar accepteert de ander heel snel. Daarna negeert ze de nieuwkomer vrijwel volledig.

Gedrag naar katten:

Ik heb daar geen ervaring mee, maar ze heeft bij de fokker, zo’n drieënhalf jaar met twee katten geleefd. Ik denk dus dat dat goed gaat. Als we tijdens de wandeling een kat tegenkomen, reageert ze daar wel op. Ze zou er graag achteraan willen.

Gedrag naar kinderen:

Ze vindt kinderen erg spannend. Gaat er niet uit zichzelf naartoe. Is wel erg gek met mijn kleinkinderen van 11 en 13. En laat zich graag door hen aanhalen. Ik vertrouw haar volledig met hen. Niet met vreemde kinderen. Ze kan snappen. Als gevraagd wordt of ze geaaid mag worden door een kind, zeg ik uit bescherming naar Keetie toe en bescherming van het kind eigenlijk altijd nee.

Gedrag naar onbekende mensen:

Keetie zoekt nauwelijks contact naar vreemde mensen. Wordt ook liever niet aangehaald. Kan zelfs snappen naar vreemden die te opdringerig zijn.
Bij bekenden is ze heel vrij en ook wel enthousiast. Ze laat zich dan graag aanhalen.
Haar twee oppasadressen geven het volgende aan: Als Keetie eenmaal je vertrouwen heeft gewonnen, klampt ze zich aan je vast en geeft ze zich volledig aan je.

Gedrag wanneer de hond alleen gelaten wordt:

Keetie kon goed alleen zijn bij de vorige twee eigenaren. Echter toen ze bij mij kwam nam ze het gedrag van mijn teckeltje met verlatingsangst over en huilde en joelde ze vrolijk met haar mee, als ik wegging.
Ik volg nu sinds drie maanden de cursus voor het opbouwen van het alleen kunnen zijn. Ik boek nog maar matig resultaat. Ik verwacht echter, dat Keetie wel alleen kan zijn in een andere situatie.
Bij de oppas gaat het wel goed met alleen zijn als zij even boodschappen doet (te zien op de camera).

Gedrag in de auto:

Redelijk goed. Ze zit in een bench in de auto. Gaat ook wel slapen. Is niet wagenziek. Bij veel remmen en optrekken wordt ze wel wat onrustig.

Wat de hond leuk vindt om te doen:

Keetie heeft eigenlijk geen hobbies, zoals ik altijd zeg. Geen balletjes, geen stokken, geen knuffels. Wel kauwt ze graag op botjes. En pakt graag de botjes van teckel Jetje af. Maar geen gegrom en gesnauw. Ik kan het botje ook gewoon pakken.

Waar de hond moeite mee heeft of heeft gehad:

- Ze is behoorlijk aanhankelijk (dit was ook bij de vorige eigenaar het geval). Kan dwingend zijn in haar hang naar aandacht. Wanneer ik haar knuffel en na een tijdje weer op haar eigen pootjes zet, is ze erg te neergeslagen. Ze kan dan echt afdruipen en gaat dan meestal in een hoekje op de bank liggen.
- Stemverheffing is een no go. Ze reageert daarop door in elkaar te duiken en weg te kruipen. Het duurt dan ook lang voordat ze weer vertrouwen opbouwt.
- Keetie wil niet opgetild worden, zeker niet door een onbekendere, ze vertoont dan erg onderdanig gedrag en soms doet ze dan ook een plasje. Ook wanneer ik haar op wil tillen.